Puerto Chicama 4.07.07

Samen met Deense Eva "dalen we af" richting de kust. Naarmate we lager komen stijgt de temperatuur. We rijden door prachtige landschappen met tropische begroeiing. Eva is afhankelijk van ons omdat ze geen contant geld meer heeft en we geen geldautomaten tegenkomen. Na een paar dagen zijn we in Peru. Direct na de grens is zichtbaar dat Peru een stuk armer is dan Ecuador. Stoffige dorpjes met hutjes en amper verkeer. Was het in Ecuador al erg rustig op de weg, hier hebben we bijna het rijk alleen. Opvallend zijn de vele brommertaxis die er rondrijden in en rond de dorpen en steden. Het lijkt bijna Zuid-Oost Azie. Ook worden we onderweg nog meer gegroet en aangesproken door de bevolking. De mensen zijn erg hartelijk. Een keer gaat het enthousiasme zelfs zover dat een oudere dame een foto van ons neemt in een restaurant. Por recordar (voor de herinnering) zegt ze. En dan zijn er nog onze vrienden van de weg: de buschauffeurs. Deze mannen rijden waarschijnlijk steeds op dezelfde lange afstandroutes en zien ons dagen achter elkaar. Dat levert veel gezwaai en getoeter op. In Chulucanas is weer een geldautomaat. Het lukt Eva om met haar Visa kaart geld uit de muur te toveren. Helaas werken onze pasjes hier niet. Ook is er geen enkele bank die credit cards accepteert. We spreken daarom onze noodvoorraad dollars aan. De volgende dag nemen we afscheid van de 21 jarige Eva met een etentje bij de plaatselijke Chinees.
Gelukkig kunnen wij drie dagen later in Chiclayo weer gewoon geld uit de muur halen. We zijn weer rijk. Dat ben je al gauw in Peru. We geven hier per dag nog minder uit dan in Ecuador. Een goed hotel voor 10 euro, een warme maaltijd voor 2,50 euro en 650 ml heerlijk koud bier kost hier 1 euro.
In Lambayeque bezoeken we het museum van de koninklijke tombes van Sipan. Hier zijn veel schatten te zien uit de piramides van Sipan. Het lijkt allemaal een beetje op de oude Egyptische cultuur.
De weg langs de kust is weinig boeiend. Zandvlaktes met hier en daar een vuilnisbelt en overal veel afval.
Op dit moment zitten we in Puerto Chicama, in een mooie kamer met een terras met uitzicht over zee. We kunnen nog een paar dagen genieten van fietsen zonder noemenswaardige heuvels. Dan gaan we weer naar het binnenland en dus naar de bergen.