Puntas Arenas 04.02.08

Vanuit El Calafate maken we een bustrip naar de beroemde gletsjer Perito Moreno. Deze gletsjer lijkt veel op de O´Higgins gletsjer die we een paar weken geleden hebben gezien, maar hier hebben we de mogelijkheid om er bovenop te kijken. Regelmatig breken er stukken af die in het water vallen. Een spectaculair gezicht. Wel is het een drukke bedoening met honderden andere toeristen.
Met rugwind vertrekken we oostwaarts uit El Calafate richting nationaal park Torres del Paine. Als we na ca. 100 kilometer asfalt afbuigen naar het zuiden is de wind afgezwakt en we trappen nog maar een stuk door. We hebben nog 70 kilometer dirtroad voor de boeg voor we weer asfalt krijgen. Hier moet je de kilometers maken als het qua wind mogelijk is. We hebben al veel verhalen gehoord van fietsers die vanwege de wind niet verder konden. Als het rond half elf begint te schemeren houden we het voor gezien. Het is moeilijk om een beschutte plaats voor de tent te vinden. We nemen de gok en plaatsen de tent in het open veld en hopen dat het ´s nachts ook rustig blijft. Gelukkig is dat zo en de volgende morgen eten we onze havermout met in de verte zicht op Torres del Paine. Deze dag kamperen we in een dorpsparkje in Villa Cerro Castillo achter een houten schutting. We realiseren ons dat we de vorige nacht geluk hebben gehad als de wind ´s nachts flink opsteekt. In Torres del Paine maken we een mooie wandeling en staan op twee verschillende campings. Omdat de weersvoorspellingen niet goed zijn (en omdat we meer fietsers dan wandelaars zijn) gaan we door naar Puerto Natalis waar we een paar dagen rust nemen.
De afstand naar Punta Arenas is 248 kilometer. Deels naar het oosten en deels naar het zuiden. De westenwind is pittig zodat we het eerste stuk snel opschieten. Bovendien laten we de Andes definitief achter ons zodat het is afgelopen met het steile klimwerk. Ook deze dag kunnen we weer zo´n 150 kilometer doen. Als we rond 8 uur door dorpsbewoners worden verwezen naar een beschut afdakje aan de rand van het dorp blijkt dat deze plaats ook is ontdekt door een Sloveense en een Spaanse fietser. De Spanjaard is al vijf jaar op reis en de Sloveen twee jaar. Er is altijd baas boven baas. We hebben een gezellige avond en de benzinebranders snorren genoegelijk. Het laatste stuk van 100 kilometer naar Punta Arenas is een peulenschil. Weliswaar is het druilerig maar de wind waait voor de verandering stevig uit het noorden. Weer hebben we geluk. In Punta Arenas ontdekken we zondags dat de boot naar Porvenir niet vaart op maandag terwijl de zondagboot al is vertrokken. Het resultaat is twee verplichte snipperdagen waarin we ons gaan opmaken voor de laatste 470 kilometers naar Ushuaia.