San Ignacio 24.02.08

We blijven een paar dagen in Ushuaia en bezoeken daar het National Park Tierra del Fuego en een plaatselijk museum dat is gehuisvest in de voormalige gevangenis. We zijn niet de eerste Nederlanders die deze streek bezoeken. Vroede voorvaderen zeilden hier eeuwen geleden al rond Kaap Hoorn.
De laatste weken zagen we onregelmatig een aantal andere fietsers die allemaal Ushuaia als einddoel hadden. Hier komen we ze allemaal weer tegen en nemen definitief afscheid van elkaar.
We regelen dozen om de fietsen te verpakken en vliegen via een nachtelijke tussenstop in Buenos Aires, waar we een hazenslaapje doen in de hal van het vliegveld, naar Puerto Iguazu. We arriveren in een totaal andere wereld met subtropische temperaturen, mooi gekleurde vogels, enorme vlinders en voortdurend tsjilpende krekels. Vanuit Puerto Iguazu bezichtigen we het grote hydro-elektrische project van Itaipu. Deze waterkrachtcentrale met de grootste capaciteit ter wereld is gebouwd in de Parana rivier, de grens tussen Paraguay en Brazilie. Het is een samenwerkingsverband tussen beide landen. Natuurlijk gaan we ook naar de grote watervallen van Iguazu. Eerst naar de Braziliaanse kant en de volgende dag naar de Argentijnse kant. We krijgen maar niet genoeg van al het water. Dan fietsen we zuidwaarts via een drukke weg. Onderweg komen we regelmatig (kinderen van) Duitse en Oostenrijkse emigranten tegen die in de tijd van de economische crisis voor de tweede wereldoorlog en daarna hierheen zijn gekomen om hun geluk te beproeven. Er wordt nog steeds veel duits gesproken en veel van de kinderen leren deze taal nog.
Inmiddels zitten we alweer 200 kilometer zuidelijker op een mooie kampeerplek met zandstrand aan de Rio Parana en gaan de komende dagen bekijken hoe we verder zullen gaan op weg naar Buenos Aires